Gdy tylko mężczyzna po wprowadzeniu go na padok zdjął mi ten przeklęty kantar ruszyłem galopem wykonując olbrzymie koła i rozprostowując zastałe kości. Z moich nozdrzy wydobywała się mgiełka pary, a pod ciężkimi kopytami skrzypiał śnieg. Zarzuciłem głową zwalniając i pokłusowałem do andaluzki prowadzony ciekawością i zainteresowaniem paniami :3. Zatrzymałem się kilka metrów od niej parskając i kiwając głową. Nieco jednak zniechęcił mnie widok rannej nogi u klaczy. Uniosłem wysoko nozdrza i wciągnąłem masę zapachu pochodzącego od niej w celu zbadania czy ma ruję. Zawiodłem się jednak i rzucając łbem odwróciłem co jednak miało być tylko sprawdzianem umiejętności dla andaluzki. Co pokaże temu majestatycznemu ogierowi?

Do stajni wkroczył starszy mężczyzna, ten sam co pomagał w moim wyprowadzeniu z naczepy po przyjeździe. W ręce miał mój kantar z silnym uwiązem i ciemnoniebieską derkę. Byłem stworzeniem ciepłolubnym więc derka musi być! Otworzył mój boks z trudem odpychając mnie od drzwi. Zamknął go szybko zapobiegając ucieczce. Założył kantar i derkę ze sporym wysiłkiem bo kręciłem się jak zarobaczywiony. Strzelałem małe baranki i mini dęby zarzucając głową i ogonem uderzając o swoje boki. Gdy w końcu się uporał z tym zadaniem wyprowadził mnie ze stajni. Przy boksie kasztanki stanąłem wielkiego dęba wymachując nogami, ale po chwili mężczyzna ściągnął mnie na ziemie. Jakoś udało mu się wyprowadzić mnie na padok.

[zt]

Layla przestała się opierać o ścianę, podeszła do mojego boksu i pogłaskała po głowie przez kraty po czym wyszła. Wiedziałam dobrze, że dopóki nie będę spokojna to na padok nie trafię. Stanęłam dęba i zaczęłam gryźć kraty boksu.

To ja wezmę 15 :3

El wprowadziła mnie na padok i puściła. Z kuśtykaniem pogalopowałam na drugi koniec. Stanęłam dęba wierzgając przednimi nogami. Stanęłam i dalej z kuśtykaniem przegalopowałam w jeszcze inne miejsce. Gdy się uspokoiłam zaczęłam dość spokojnie się paść.

Ellie weszła z powrotem do stajni, a potem weszła do mojego boksu. Założyła mi kantar i wyprowadziła, wcześniej jeszcze mówiąc
-Idę z nią na padok. Im dłużej przebywa z tym ogierem, tym dostaje więcej energii.- i wyszła chętnie, lecz ja z kaprysem.

[Ellie]
Weszłam spokojnie do siodlarni. Wzięłam kantar do ręki, po czym wyszłam.

Dumnie stanęłam. Napięłam mięśnie, a uszy wysoko postawiłam. Prychnęłam donośnie i tryknęłam łbem El. Ona z kolei zniecierpliwiona popatrzyła na mnie.
-Widzę, że masz za dużo niespożytej energii.-powiedziała i wyszła ze stajni

Skoro Layla nie była pytana to po kiego miała mówić? Nadal napinając mięśnie stanęłam w drzwiach boksu leciutko kiwając głową. Mój ogon poruszał się w tą i we w tą uniesiony wysoko.

< Alice >
Szłam ścieżką od stajni, aż dotarłam na przedmieścia. Kilka ulic bardziej w głąb miasta i już byłam przed swym domkiem. Otworzyłam furtkę i zatrzymałam się na chwilę uprzedzając to głębszym oddechem. Cały ogródek, razem ze ścieżką zasypany był śniegiem sięgającym po kostki. 'Trzeba znaleźć jakiegoś ochoczego gościa co by to usprzątał...' - pomyślałam. Byłam, no... troszkę zbyt drobna, żeby sprawnie obsłużyć się łopatą do śniegu. Przebrnęłam przez zasypaną ścieżkę docierając do drzwi. Chwilę męczyłam się z zamarzniętym zamkiem, aż w końcu wtargnęłam w ciepłe niewielkie pomieszczenie łukiem połączone z kuchnio-salonem. Wytarłam porządnie buty o wycieraczkę, ściągnęłam je i odstawiłam na miejsce. Rozebrałam się z zimowej odzieży i dotknęłam ręko grzejnika. Czując przyjemne, podnoszące na duchu ciepło mogłabym tak stać i stać, ale to chyba byłoby idiotyczne. Poszłam do kuchni, napiłam się odrobiny wody, która swoimi krystalicznymi drobinkami nawilżyła moje zziębnięte usta i usiadłam na kanapie. Przez chwilę tak siedziałam zastanawiając się co powinnam zrobić. Za oknem panował już mrok. Powstałam i schodami weszłam na piętro. Zanurzyłam się w szafie z ubraniami odkrywając cały swój ukochany strój jeździecki. Odłożyłam wszystko na wierzchu, na komodzie, aby jutro nie musieć grzebać w szafie. Na łóżku leżała gruba książka o zachęcającej różanej okładce. Opadłam na łóżko, otworzyłam książkę na stronie oznaczonej zakładką i kontynuowałam jej czytanie nie przejmując się wichurą i mrokiem na dworze.